W czasie pobytu rowerem we Włoszech byłem w gościach u koleżanki, która mieszkała w uroczej podgórskiej miejscowości u podnóża gór - w Pescosolido.
Do Monte Cassino stąd jest blisko, bo około 60 kilometrów. W wolnym czasie zaplanowałem podróż i wyruszyłem!
Moja trasa wiodła wzdłuż jednego z łańcuchów Apenin, które objechać miałem od północy. Cassino leży na południowym wschodzie tych gór.
| Czas wycieczki | 8h | Dystans | 120 km |
| Droga pod górę | 1450 m |
| Poziom trudności | 5/6 |
| Początek wyprawy | Pescosolido |
| Nawierzchnia | Asfalt |
| Preferowany typ roweru | Każdy |
Mapa
W drogę!
Po sytym śniadaniu wyruszyłem w drogę. Dzień był słoneczny i bezwietrzny. Lepszych warunków mieć nie mogłem. Szybko zjechałem z Pescosolido do leżącej kilkaset niżej Sory i tam zacząłem jechać drogą w kierunku Atiny. Cały czas, teren systematycznie podwyższał się na długości około 30 kilometrów.
W koło Apeniny, a droga ciągle pod górkę
Jadąc pomiędzy Apeninami podziwiałem piękne okoliczności przyrody. W Polsce nie spotkałem się z takimi widokami. Małe skupiska budynków na pomniejszych górkach pięknie prezentują się na tle wielkich gór.
Piękny krajobraz
W drodze do Monte Cassino mijam wiele małych, uroczych miejscowości. Czas jest ograniczony, więc muszę jechać dalej. Czasem mijam piękne i raczej wiekowe kapliczki lub kościoły jak ten poniżej Kościół Świętego Marka w Atinie.
Za Atiną, leżącą wysoko w łańcuchu górskim zaczął się piękny fragment wycieczki. Przez około 20 kilometrów, aż do miejscowości Cassino zjeżdżałem w dół. Rower rozpędzał się momentalnie, więc musiałem trzymać ciągle dłonie na hamulcu.
Z góry widać pola i sady
Z góry widać pola i sady
Zjeżdżałem tak dobre 15 minut, a zewsząt był górski krajobraz. To było niesamowite po wyczerpującym wjeździe móc tak swobodnie przejechać taki odcinek trasy.
Z góry widać pola i sady
Niedługo potym byłem już w mieście Cassino. Pod górę, na którą teraz będę chciał wjechać prowadzi prosta droga.
Wiedziałem, że teraz będę musiał mniej więcej tylko samo podjechać do góry, by dostać się na Monte Cassino. Podjazd ma długość około 12 kilometrów! No, więc jadę!
Zaczynam wjeżdżać na górę! Zaczyna się dobrze. Znak informuje o wzniesieniu 1°. Droga jest kręta. Co rusz nowe znaki informuję, że teren wznosi się o 2°,3° stopnie.
Przede mną ukazuje się twierdza Rocca Janula. Dumnie wznosząca się mniej więcej w połowie drogi na szczyt Monte Cassino miała kiedyś ogromne znaczenie. Janula po łacińsku znaczy małe drzwi. Mogło to oznaczać, jaką ta forteca niegdyś pełniła rolę. Była drzwiami na szczyt. Obronnym punktem przed wjazdem na szczyt.
Rocca Janula
Dostęp w pobliże fortecy jest niemożliwy, więc postałem chwilę łapiąc oddech obserwując ją z odległości, po czym wróciłem zdobywać szczyt.
Jadę i jadę, a poziom nachylenia jezdni dobił do 6°. Jeszcze kilka serpentyn pod górę i będę na miejscu. Klasztor Benedyktynów jest już blisko ;-) Jadąc rozglądam się na całą okolicę, bo widoki są wspaniałe.
Po zobaczeniu znaku informującego o tym, że należy skręcić w prawo na Polski Cmentarz Wojenny bez wahania skierowałem się najpierw tam.
Polski Cmentarz na Monte Cassino
Polski Cmentarz Wojenny
i Klasztor Benedyktynów w tle
Trochę historii
18 maja 1944 Generał Anders wydał Rozkaz Przed Bitwą
Żołnierze! Kochani moi Bracia i Dzieci. Nadeszła chwila bitwy. Długo czekaliśmy na tę chwilę odwetu i zemsty nad odwiecznym naszym wrogiem. Obok nas walczyć będą dywizje brytyjskie, amerykańskie, kanadyjskie, nowozelandzkie, walczyć będą Francuzi, Włosi oraz dywizje hinduskie. Zadanie, które nam przypadło, rozsławi na cały świat imię żołnierza polskiego. W chwilach tych będą z nami myśli i serca całego Narodu, podtrzymywać nas będą duchy poległych naszych towarzyszy broni. Niech lew mieszka w Waszym sercu. Żołnierze – za bandycką napaść Niemców na Polskę, za rozbiór Polski wraz z bolszewikami, za tysiące zrujnowanych miast i wsi, za morderstwa i katowanie setek tysięcy naszych sióstr i braci, za miliony wywiezionych Polaków jako niewolników do Niemiec, za niedolę i nieszczęście Kraju, za nasze cierpienia i tułaczkę – z wiarą w sprawiedliwość Opatrzności Boskiej idziemy naprzód ze świętym hasłem w sercach naszych Bóg, Honor i Ojczyzna.
Generał dywizji Władysław Anders.
Polski Cmentarz Wojenny z Klasztorem Benedyktynów w tle
2 Korpus Polski zdobył Monte Cassino przełamując tak zwaną linię Gustawa. W wyniku tej bohaterskiej, zarazem morderczej walki o zdobycie górskich umocnień między Cassino i Passo Corno poległo tam ponad 1000 polskich żołnierzy. Pamięć po żołnierzach tej uważanej za jedną z najbardziej zaciętych walk w czasie II Wojny Światowej jest zachowana na tym przepięknym cmentarzu.
Na placu widnieje wielki napis:
„Przechodniu, powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie”.
Przed wejściem po obu stronach bramy stoją wielkie monumentalne orły. Na ich ścianie monumentu po lewej stronie jest napisane, że cmentarz został odnowiony w 1962.
Na ściągnie drugiego: ,,Cmentarz poległych w bitwie o Monte Cassino gdy prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej był Władysław Raczkiewicz, Naczelnym Wodzem Kazimierz Sosnowski, Dowódcą 2 Korpusu Polskiego Generał Władysław Anders, Ambasadorem R.P. Przy Watykanie Dr Kazimierz Papee."
Wielkie orły przed wejściem na cmentarz
Nagrobki poległych są ustawione nad wzniesieniu w ośmiu rzędach. Skierowane są w stronę placu, na środku którego mieści się znicz, na którym odwiedzający Postawiają symbole narodowe, oddając tym samym hołd poległym.
Nad nagrobkami mieści się wielki krzyż, którego ramiona mają rozpiętość 50 metrów. W jego środku tkwi płaskorzeźba z godłem Polski.
Polacy zostawiają tu symbole narodowe, w tym ja
Złożyłem hołd poległym Polakom i dłuższą chwilę spędziłem na cmentarzu.
W jego centralnym punkcie znajduje się grób generała Andersa, którego ostatnią wolą było pochowanie go po śmierci (1970r.) wśród tych żołnierzy, z którymi tak bohatersko walczył odnosząc wielkie zwycięstwo nad Niemcami.
Nagrobki poległych w bohaterskiej walce polskich żołnierzy
Pora zwiedzić słynny Klasztor Benedyktynów na szczycie Monte Cassino. To miejsce pełne historii i legend, które przyciąga co roku tysiące pielgrzymów z całego świata. Historia klasztoru sięga aż do VI wieku, kiedy to święty Benedykt założył tutaj pierwszy klasztor. Od tamtej pory Monte Cassino stał się symbolem benedyktyńskiej tradycji i kultury, a także centrum duchowego życia Kościoła katolickiego. W czasie swojej bogatej historii klasztor przeszedł wiele transformacji, ale zawsze pozostawał miejscem, gdzie spotykały się piękno, harmonia i modlitwa.
W czasie II wojny światowej klasztor stał się areną jednej z największych bitew. W lutym 1944 roku wojska alianckie rozpoczęły ofensywę w kierunku Rzymu, a Monte Cassino stanowiło kluczową pozycję obrony niemieckiej armii. Po trwających 5 dni bombardowaniach, klasztor został zniszczony i spalony, a w jego ruinach rozgorzała zacięta walka. Ostatecznie, po ponad 4 miesiącach walk, klasztor został odbity przez wojska alianckie.
Krużganki, kaplice i sale pełne są dzieł sztuki, które zachwycają każdego, kto je zobaczy. Ale to nie tylko piękno architektury i sztuki sprawia, że Monte Cassino jest tak wyjątkowe. To przede wszystkim duchowość, która wisi w powietrzu i przenika każde miejsce.
Klasztor benedyktynów na Monte Cassino to miejsce, gdzie można odpocząć od zgiełku codzienności i zanurzyć się w ciszy, spokoju i modlitwie. To miejsce, które przywołuje uczucia pokory, skupienia i wdzięczności za to, co nas otacza. To sanktuarium, w którym można poczuć się jak w niebie, a jednocześnie blisko ziemi.
Docieram do środka świątyni. Wnętrze klasztoru wciąż zachwyca swoim bogactwem - klasztorna biblioteka to jedna z największych i najważniejszych w Europie Bogato strojona sala z pięknymi obrazami i zdobieniami jest przepiękna. Ołtarz to już w ogóle coś nie do opisania.
Miejscem szczególnego kultu jest również grób św. Benedykta, który znajduje się w klasztornej bazylice. Według tradycji, w pobliżu grobu ma miejsce wiele uzdrowień i cuda, co przyciąga pielgrzymów z całego świata.
Długo można by tu się wałęsać. Co rusz przemykają obok mnie zastępy turystów, którzy przyjechali tu autokarami. Zapewne z przewodnikiem, co pozwala o wiele dokładniej odkryć piękno tego miejsca i poznać dokładnie historię oraz ciekawostki. Chciałbym tu wrócić.
Przede mną ponad sześciesiąt kilometrów drogi powrotnej. Na dobry start czeka mnie zjazd z Monte Cassino! Piękna nagroda za to jak sie meczyłem, by tu wjechać.
Przez większość drogi powrotnej towarzyszyły mi góry. Miłałem wiele małych miasteczek. Pogoda była fantastyczna, a teren już płaski. Dopiero na końcu wycieczki musiałem powalczyć z wjechaniem na wysoki teren, gdzie leży Pescosolido.
Z góry widać pola i sady
To była wyjątkowa i bardzo udana podróż. Polecam wszystkim, by będąc w okolicy pojechać w te strony ;-)
Trasa wycieczki:
Podobał Ci się wpis?
